คู่มือการออกแบบห้องเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล

การออกแบบและติดตั้งห้องเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลต้องเป็นไปตามข้อกำหนดด้านล่าง :

1.ทำฉนวนกันเสียงสำหรับห้องเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลเพื่อให้เสียงภายนอกห้องเป็นไปตามข้อกำหนดใดๆ

2. ช่องอากาศเข้าและไอเสียมีความสมดุลและการระบายอากาศและการกระจายความร้อนมีผลชัดเจน

3. การบำบัดด้วยการดูดซับเสียงผนังทั้งห้าในห้องเครื่องยกเว้นพื้นสามารถใช้สำหรับการดูดซับเสียงได้

4.Gense มีการแยกการสั่นสะเทือน

5. กำหนดค่าระบบไฟส่องสว่างอย่างเหมาะสม

รากฐานชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล:

ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล ฟังก์ชันต้องเป็นไปตามข้อกำหนดด้านล่าง:

1.ต้องสามารถรองรับน้ำหนักเปียกทั้งหมดของชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้า รวมทั้งอุปกรณ์เสริมและของเหลวในเครื่อง (น้ำหล่อเย็น น้ำมัน และเชื้อเพลิง)

2.รักษาและรักษาเสถียรภาพของตำแหน่งการติดตั้งระหว่างเครื่องยนต์ เครื่องกำเนิดไฟฟ้า และอุปกรณ์เสริม

3. แยกผลกระทบของการสั่นของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าบนโครงสร้างโดยรอบ

หากต้องการฐานคอนกรีต เกณฑ์การออกแบบพื้นฐานมีดังนี้:

1. ความแข็งแรงต้องสามารถรองรับน้ำหนักเปียกของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล บวก 25% ของโหลดแบบไดนามิกเมื่อเครื่องกำเนิดไฟฟ้าทำงานแบบขนาน เครื่องจะต้องรับน้ำหนักเปียกสองเท่า

2. ขนาดโดยรวมต้องขยายอย่างน้อย 300 มม. เกินขอบของชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้า

3.ความลึกของฐานเครื่องยนต์ต้องมากกว่าความลึกเมื่อฐานเครื่องยนต์สามารถรับน้ำหนักเปียกของเครื่องยนต์ได้

สูตรต่อไปนี้สามารถใช้ในการประมาณความลึกของฐานที่สามารถรับน้ำหนักของชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าได้:

FD=ความลึกฐาน หน่วย: M

W= น้ำหนักรวมของเครื่องกำเนิดไฟฟ้า หน่วย: KG

D=ความหนาแน่นของคอนกรีต หน่วย: กก./ลบ.ม. (2402.8 กก./ลบ.ม.)

L=ความยาวของฐาน หน่วย: เมตร

B=ความกว้างฐาน หน่วย: เมตร

รากฐานคอนกรีตเสริมเหล็กต้องแน่ใจว่ามีระยะเวลาการบ่มที่แน่นอนก่อนจึงจะสามารถติดตั้งอุปกรณ์ได้

เมื่อพื้นห้องเครื่องเป็นแผ่นพื้นหรือโครงสร้างคอนกรีต สามารถใช้ฐานรากของโครงสร้างที่แสดงในรูปด้านล่างได้รากฐานคอนกรีต 100 มม. ~ 200 มม. สูงกว่าพื้นดินจะต้องเชื่อมต่อกับแผ่นพื้นการเชื่อมต่อกับพื้น:

1. เชื่อมด้วยการเสริมแรงพื้น

2. การเชื่อมบาร์แบบฝัง

3. การเชื่อมแบบเกลียวขยาย

ระบบระบายอากาศในห้องเครื่อง:

การระบายอากาศของห้องเครื่องเป็นหลักเพื่อให้อากาศเย็นเพียงพอเพื่อขจัดการกระจายความร้อนของชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้า และเพื่อให้อากาศเพียงพอสำหรับการเผาไหม้อย่างไรก็ตาม ควรควบคุมการไหลของอากาศเพื่อไม่ให้กระทบต่อความสะดวกสบายของผู้ปฏิบัติงาน

V = ปริมาณการระบายอากาศ (ลบ.ม./นาที)

H = ความร้อนแผ่จากชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าไปยังห้องเครื่อง (kW) (ที่อุณหภูมิ 25 ℃ ดูได้จากตารางพารามิเตอร์ทางเทคนิค)

ตัวประกอบการแก้ไขที่อุณหภูมิอื่น DCF = -.011* TER +1.3187 (TER = อุณหภูมิห้องเครื่องจริง°C)

อากาศเผาไหม้= ความต้องการอากาศเผาไหม้(ลบ.ม./นาที)

D = ความหนาแน่นของอากาศ , 1.099 กก./ลบ.ม. (38℃ 时)

CP = ความร้อนจำเพาะของอากาศ (0.017 kw*min/kg℃)

ΔT = อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นของห้องเครื่อง (°C) (หมายเหตุ: อุณหภูมิสูงสุดของห้องเครื่องคือ 49°C)

F = สัมประสิทธิ์การกำหนดเส้นทางการระบายอากาศ (ดังแสดงในรูปด้านล่าง):

สำหรับการติดตั้งหม้อน้ำและเครื่องยนต์แบบบูรณาการ ข้อกำหนดการระบายอากาศของห้องเครื่องมีดังนี้:

V = การไหลของอากาศของพัดลมหม้อน้ำ + ความต้องการอากาศที่เผาไหม้

แรงดันย้อนกลับของการไหลของอากาศที่ทางออกของถังน้ำหล่อเย็นต้องไม่เกิน 0.1275kPa

พื้นที่ของฝาครอบท่อนำอากาศหม้อน้ำโดยทั่วไปมีขนาดใหญ่กว่าแกนหม้อน้ำ 1.5 เท่า

ระบบทำความเย็นเครื่องยนต์:

สมดุลความร้อนของระบบเครื่องยนต์:

40%—ทำงาน

30-40%—อากาศเสีย

20-40%—ทำความเย็น

6-8%—แรงเสียดทานและการแผ่รังสี

ความร้อนที่ระบบทำความเย็นนำออกไปนั้นมาจากสามองค์ประกอบต่อไปนี้:

1.วงจรน้ำซับสูบ

2.น้ำมันหล่อลื่นคูลเลอร์

3.อาฟเตอร์คูลเลอร์เทอร์โบ

โหมดวงจรทำความเย็นหลัก:

1. วงจรทำความเย็นแบบแยกส่วน (กล่าวคือ ระบบทำความเย็นทั้งสามระบบข้างต้นแต่ละแบบจะรวมกันเป็นวงจร)

2.วงจรทำความเย็นแบบไฮบริด (กล่าวคือ ระบบสามหรือสองระบบข้างต้นประกอบเป็นวงจร)

3.วงจรระบายความร้อนด้วยอากาศสู่อากาศ (เช่น ลมร้อนหลังจากเทอร์โบชาร์จเจอร์ถูกทำให้เย็นโดยลมของพัดลม)

รูปแบบของระบบทำความเย็น:

1.เปิดระบบทำความเย็น: รวมคูลลิ่งทาวเวอร์ (ไม่มีตัวแลกเปลี่ยนความร้อน), สระสเปรย์ และน้ำปริมาณมาก.(ไม่แนะนำ).

2. ระบบทำความเย็นแบบปิด: รวมถึงคูลลิ่งทาวเวอร์ (รวมถึงเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อน) หรือหม้อน้ำพัดลม เครื่องแลกเปลี่ยนความร้อน เครื่องทำความเย็นแบบระเหย ฯลฯ

การจำแนกประเภทของหม้อน้ำ:

1. หม้อน้ำติดเครื่องยนต์

2. หม้อน้ำระยะไกล: จะต้องไม่สูงกว่าปั๊มน้ำเครื่องยนต์ 17.4 ม. เพื่อหลีกเลี่ยงการรั่วไหลที่เกิดจากแรงดันที่มากเกินไปทำให้ซีลของปั๊มน้ำเสียหาย

เมื่อเกินความสูงนี้ สามารถใช้เครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนหรือสามารถติดตั้งถังเก็บน้ำแบบเปลี่ยนผ่าน (บ่อน้ำร้อน) ในวงจรหมุนเวียนน้ำได้

หม้อน้ำระยะไกลแนวตั้ง: พัดลมระบายความร้อนระเบิดในแนวนอน

รัศมีระยะไกลแนวนอน ร: พัดลมระบายความร้อนพัดขึ้นด้านบน (ระวังฝน หิมะ และน้ำแข็ง)

เครื่องแลกเปลี่ยนความร้อน : เปลือกและท่อและจาน

คูลลิ่งทาวเวอร์:

เมื่อระบบทำความเย็นต้องการอุณหภูมิที่ต่ำกว่า (เช่น วงจรหลังการทำความเย็นบางครั้งต้องการ 54 ℃ หรือ 32 ℃) ก็ถือได้ว่า

ใช้คูลลิ่งทาวเวอร์ หรือต้องใช้น้ำในแม่น้ำ น้ำในทะเลสาบเพื่อระบายความร้อน ฯลฯ

มีหอทำความเย็นแบบเปิดและปิด

เหนือส่วนที่ 1 ของคู่มือการออกแบบของ เครื่องกำเนิดไฟฟ้าสแตนด์บายที่ดีที่สุด เนื่องจากเวลาจำกัด เราจึงแบ่งปันได้เพียงบางส่วนเท่านั้นเราจะแชร์ส่วนที่ 2 ในวันถัดไป โปรดติดตามบทความถัดไปเพื่อรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับห้องเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล

บางทีคุณอาจชอบ:

มาตรการลดเสียงรบกวนในห้องเครื่องกำเนิดเพอร์กินส์